⌈ ACOUSTIC REVIVE jest japońską firmą założoną w 1997 roku i prowadzoną przez pana KENA ISHIGURO. Specjalizuje się ona w kablach połączeniowych, produktach antywibracyjnych, ale ma w swojej ofercie również innowacyjne produkty, za których pomysłami stoi najczęściej Uniwersytet Tokijski. Testujemy kabel USB wykonany z miedzi Triple-C oraz filtr USB materiałem domieszkowanym minerałem Kiyoh-stone. ⌋

JEDNA Z MOICH ULUBIONYCH OPOWIEŚCI o tym, jak ludzie rozsądni, inteligentni i dobrze wykształceni potrafią myśleć tunelowo, wiąże się z testem kabli USB firmy Acoustic Revive mojego autorstwa. Przytaczam ją co jakiś czas, może nawet zbyt często, być może nawet nieco nachalnie, ale co zrobić – wciąż jest aktualna. Opublikowany w marcu 2011 roku wywołał dyskusję, kontynuowaną głównie na Wykopie, a także falę maili do mnie, w których – to część tej mojej opowieści – rozsądni ludzie okazywali się po prostu krótkowzroczni. I leniwi.

Rzecz w tym, że napisałem, iż interkonekty USB firmy Acoustic Revive „brzmią” inaczej niż zwykłe, przemysłowe kable USB i są po prostu lepsze; więcej → TUTAJ https://highfidelity.pl/@main-748&lang= . Kpinom nie było końca, natrząsanie się ze mnie szło pełną parą, a ja po prostu wiedziałem swoje – kable USB zmieniają sygnał, który przez nie płynie, co przejawia się w modyfikacjach dźwięku. Dokładnie rok później, w numerze 95. HF przeprowadziłem test kabli LAN tego samego producenta i to samo – śmichy-chichy i nabijanie się na całego.

Byłem już jednak po dwóch testach produktów, które nie powinny w ogóle testom podlegać, idąc za logiką moich adwersarzy, po których byłem bogatszy o doświadczenie, które okazało się być unikatowe i przydatne przez wszystkie kolejne lata.

▌ USB-1.0PL TRIPLE-C

JEDNYM Z PODSTAWOWYCH ROZWIĄZAŃ, które zaproponowała wówczas ta japońska firma, związana z branżą medyczną, a więc dobrze „umocowana” technologicznie i badawczo, było rozdzielenie biegów sygnałowego i zasilającego. Do tego stopnia, że w jednej z wersji kabla wtyczki po stronie nadawczej były dwie i należało je wpiąć do dwóch osobnych gniazd USB w komputerze. Albo pójść jeszcze dalej i linię zasilającą (5 V DC) zasilić z akumulatora. Producent pisze:

Czy wiecie państwo, że wszystkie kable USB mają linię sygnałową i linię zasilającą? W audio powszechnie wiadomo, że jeśli kabel sygnałowy i kabel zasilający są poprowadzone równolegle, szum promieniowania i pole magnetyczne kabla zasilającego wpłyną na sygnał i pogorszą jakość dźwięku. Jednak obecnie nie wszystkie kable USB uwzględniają tę kwestię. Co więcej, linia zasilania w kablu USB przenosi wiele zakłóceń z komputera, co ma poważny wpływ na linię sygnałową. (…)

Niektóre kable USB oferowane przez producentów audio mają oddzielne linie sygnałowe i zasilające, ale tylko linie sygnałowe są w nich ekranowane. Ze względu na ich bliskie położenie, efekt ekranowania jest ograniczony.

⸜ → ACOUSTICREVIVE.jp https://acousticrevive.jp/portfolio-item/usb , dostęp: 22.10.2024.

Rozdzielenie od siebie sygnałów z danymi, jak i danych od sygnałów zegara i prowadzenie ich osobnymi kablami to jedna z lepszych metod minimalizacji zakłóceń. Ken Ishiguro, szef firmy, zwraca uwagę na to, że dostępne na rynku kable USB oraz LAN wykonane z pojedynczego przewodu z żyłami skręconymi z cienkich drutów wytwarzają prąd błądzący zwany „przesłuchami” co znacznie utrudnia transmisję sygnału. Po raz pierwszy ta technika została zastosowana przez niego właśnie we wspomnianych kablach USB, modelach USB-1.0SP oraz USB-5.0PL. Po latach podobne rozwiązanie znajdzie miejsce również i w kablach LAN tej firmy, w modelu LAN Quadrant Triple-C; test → TUTAJ.

Rozdzielnie biegów – to już jednak było. Równie ważna jest więc kolejna modyfikacja. W nowszej wersji tych kabli miedź PCOCC-A została zastąpiona inną, o firmowej nazwie Triple-C. Jak już pisaliśmy, „High Fidelity” była jedną z pierwszych redakcji na świecie, a na pewno pierwszą poza Japonią, która otrzymała do testu kable Acoustic Revive, w których użyto miedzi PC Triple-C i taki test opublikowała (№ 126, 1 październik 2014). Zaledwie o miesiąc wyprzedził nas wówczas japoński magazyn „Audio Accessory”.

Materiał o nazwie PC Triple-C, czyli Pure Copper-Continuous Crystal Construction, uzyskuje się w procesie podobnym do kucia („forging”), w którym drut jest wielokrotnie uderzany. Uderzenia mają odpowiedni kąt i kierunek, dobrane w wyniku eksperymentów. W wyniku tej obróbki zmniejsza on swoją objętość o 70%. To jednoznaczne nawiązanie do japońskich tradycji wykuwania mieczy i właśnie dlatego w reklamach Acoustic Revive można było kiedyś znaleźć wizerunek ostrza katany.

Chociaż materiał ten nie ma jakiejś szczególnie wysokiej czystości wyrażanej w „N” (6N, 7N itp.), to w rzeczywistości bariery między kryształami są w nim bardzo niskie. Pan Ishiguro mówi wręcz, że przejścia są mniej widoczne niż w najlepszej miedzi, jaką do tej pory wymyślono, a mianowicie PCOOC-A (Pure Copper Ohno Continuous Cast Advanced). Miedź Triple-C, w małych ilościach, jest produkowana przez wydzieloną część koncernu Furukawa, Fine Chemicals & Materials (FCM).

W kablach Acoustic Revive druciki solid-core mają dielektryk z Teflonu. Ich średnica jest najmniejsza, jaką obecnie da się w tej technice uzyskać. Obydwa biegi są w tym kablu ekranowane miedzianą folią, dającą – jak zapewnia producent – 100% pokrycie. Najbardziej na zewnętrz kabla umieszczono węglową rurkę SF (CSF), która ma tłumić szum generowany przez kabel, zapobiega przedostawaniu się zewnętrznych szumów do kabla i ma „antystatyczny wpływ na sam kabel”, minimalizując w ten sposób zakłócenia między linią sygnałową a linią zasilającą.

Zakończono je złoconymi wtykami po obydwu stronach z korpusami wykonanymi z aluminium lotniczego. Co też ma znaczenie. Jak mówi producent, wtyki USB mają obrabiane maszynowo korpusy wykonane ze stopu aluminium lotniczego 2017S, który ma poprawiać jakość dźwięku dzięki „doskonałemu efektowi tłumienia drgań”. Połączenie między wtykiem USB a kablem nie jest formowane, jak w większości kabli USB dostępnych obecnie na rynku, ale wykorzystuje wysokiej jakości lut audio, a wszystko – jak zapewnia producent – „zostało zrobione tak, aby zapewnić wysoką jakość dźwięku”.

▌ RUT-1K

RUT-1K jest produktem który może występować oddzielnie lub może uzupełniać inne kable. To filtr zaprojektowany do minimalizowania szumów wysokoczęstotliwościowych. Ma on postać wtyku wpinanego do nieużywanego gniazda USB typu A (płaskie). W niewielkiej obudowie znalazły się materiały używane w innych produktach tego producenta, filtrach RCA i XLR; więcej → TUTAJ.

Należy się więc spodziewać, że w RUT-1K znajdziemy ciemny kryształ górski oraz mieszankę jedwabiu, kwarcu i innych minerałów. Ponieważ jest to wersja z literką „K” na końcu, oznacza to, że wnętrze zostało pomalowane roztworem zawierającym Kiyoh-stone, pierwiastkek ziem rzadkich, którego głównym składnikiem jest krzemian glinu („aluminum silicate”).

▌ ODSŁUCH

JAK SŁUCHALIŚMY• Kabel oraz filtr USB firmy Acoustic Revive testowane były w systemie referencyjnym „High Fidelity”. Jako źródło sygnału posłużyła sekcja transportu odtwarzacza plików Lumin T3, a jako DAC sekcja wyjściowa odtwarzacza SACD Ayon Audio CD-35 HF Edition. Kabel ten porównywany był do kabla odniesienia, → Tiglon TPL-2000U. Z routera, zasilanego przez JCAT Optimo 3 Duo, sygnał biegł do przełącznika LAN Silent Angel N16 LPS (dł. kabla 1,55 m), a następnie do odtwarzacza. Test miał charakter odsłuchu AA/BB/A i BB/AA/B ze znanymi A i B.

» PŁYTY UŻYTE W TEŚCIE ⸜ wybór

⸜ BERNEY KESSEL, The Poll Winners – Ride Again, Contemporary Records/Fantasy/Tidal, FLAC 16/44,1 (1959/1991).
⸜ ERIC CLAPTON, Meanwhile, Surfdog Records/Tidal, FLAC 24/96 (2024).
⸜ BRIAN FERRY, Is Your Love Strong Enough?, Virgin Records/Tidal, SP, FLAC 16/44,1 (2024).
⸜ WARHAUS, Where The Names Are Real, Play It Again Sam/Tidal, SP, FLAC 24/44,1 (2024).
⸜ MEL TORMÉ, Tormé, Verve Records/UMG Recordings/Tidal, FLAC 16/44,1 (1958/2003).
⸜ WOJTEK MAZOLEWSKI QUINTET, Beautiful People, NoPaper Records/Tidal, FLAC 24/48 (2024).
⸜ SKALPEL, Break-In – Magiera Remix, Ninja Tune/NoPaper Records/Tidal, SP, FLAC 24/44,1 (2024).

» Nagrania przedstawione w teście można znaleźć na playliście HIGH FIDELITY w serwisie TIDAL → TUTAJ

»«

Z KABLAMI USB JEST PODOBNIE, jak z każdym innym połączeniem w systemie audio – mają moc. To znaczy zmieniają dźwięk w równie mocny sposób, zarówno ilościowo, jak i jakościowo. Kabel Acoustic Revive porównywałem do kabla innego japońskiego producenta, który wybrał jednak znacząco odmienne rozwiązania i technologie. I to również słychać. Połączenie USB, jak mi się wydaje, jest jednym z najtrudniejszych łączy audio i taki kabel ma do odegrania niebagatelną rolę.

Bo, dla przykładu, posłuchajmy otwierającego płytę The Poll Winners – Ride Again BERNEY’a KESSELA , utworu ˻ 1 ˺ Be Deedle De Do. Nagrany cudownie przez Roy’a DuNanna dla wydawnictwa Contemporary Records, jest niesamowicie otwarty, dynamiczny i jednocześnie „tu i teraz”. Wiemy, że nagrania wykonywane były w magazynie wysyłkowym tłoczni, w pomieszczeniu z zapakowanymi płytami, co nadało tym nagraniom niepowtarzalny charakter.

Przejście z kabla odniesienia na Acoustic Revive otwarło przekaz, przybliżyło pierwszy plan i oddaliło te z tyłu. To, tak się wydaje, bardziej rozdzielcza łączówka. I bardziej selektywna. Kontrabas Ray’a Browna w lewym kanale miał wyraźniejsze uderzenie w strunę, był szybszy i dokładniejszy. Podobnie zresztą odebrałem perkusję. To było coś wspaniałego – coś, co może doprowadzić do płaczu większość współczesnych realizatorów dźwięku, ponieważ nie potrafimy już nagrywać w podobny sposób.

Kabel z miedzi Triple-C pokazał całe to przedstawienie szybko, dynamicznie i w otwarty sposób. Tiglon grał to cieplej, w bardziej wygładzonej manierze. Miał też mocniej postawiony nacisk na przełom środka pasma i dołu. Testowany kabel jest inny. Nie ociepla, nie zakrywa, wchodzi głębiej w materię dźwięku. Jego selektywność jest wyższa, przez co instrumenty są mocniej separowane, ale i rozdzielczość jest większa, co daje z kolei wspaniałe nasycenie informacjami przestrzennymi, barwowymi i dynamicznymi.

Miałem, prawdę mówiąc, powtórkę z tego, co słyszałem testując kabel LAN Quadrant Triple-C. Czyli pójście w kierunku otwarcia i szybkości. Ale też bez rozjaśniania przekazu. Głos ERICA CLAPTONA w ˻ 13 ˺ You’ve Changed, utworze pochodzącym z jego najnowszej płyty Meanwhile, wciąż był nieco chrapliwy, nie do końca „ułożony” w miksie – tak to przynajmniej widzę – bo z mocną kompresją. Ale nie został z tego miksu wyciągnięty. To przecież ciepła gitara pod spodem i daleko w miksie smyczki, tworzące coś w rodzaju „peleryny” dla całego utworu.

Japoński kabel zabrał mnie głębiej w głąb nagrania niż to robił Tiglon. To znaczy porozsuwał, mówiąc obrazowo, dźwięki, mające teraz mocniejszy rysunek i więcej powierza wokół siebie. Trochę przez to zmniejszyła się masa dźwięku i jego nasycenie, co znowu jest forté kabli Tiglona. Ale, jak zwykle, coś za coś. To, co robi USB-1.0PL Triple-C jest godne szacunku i uznania.

Nie przeszkadza to bowiem w budowaniu opowieści również z nagraniami, które same z siebie są dość lekkie tonalne i nie mają wystarczającego nasycenia środka pasma. Że przywołam, dla przykładu, Is Your Love Strong Enough? BRIANA FERRY’ego z cyfrowego singla pod tym samym tytułem, towarzyszącego płycie Retrospective…, na której zebrano jego największe przeboje.

Ale kiedy w utworze mamy mocny niski wokal, wówczas przekaz jest niski i jest nasycony. To pod tym kątem wysłuchałem najnowszy singiel WARHAUSA Where The Names Are Real oraz ˻ 2 ˺ Gloomy Sunday MELA TORMÉ, znakomicie zaaranżowany i dyrygowany przez Marty’ego Pitcha.

Posłuchajcie tego ostatniego z kablami Acoutisc Revive, a dostaniecie zarówno selektywny, wyraźny obraz dęciaków, ze wspaniałą trąbką po lewej stronie, saksofonem pośrodku, a z tyłu perkusją, graną z wyczuciem przez Shelly’ego Manne’a. Za nagranie odpowiedzialny jest Norman Grantz i jest to jedna z lepszych realizacji wytwórni Verve. Te wszystkie smaczki, zmiany dynamiki, barwy i napięcia emocjonalnego, z którymi mamy tu do czynienia, były z kablami w teście niezwykle klarowne.

To bowiem, jak mi się wydaje, bardzo uczciwe kable. Rzadko przywołuje się tę kategorię. A niesłusznie. Wydaje się mało glamour, a czytelnicy i konsumenci napędzani hiperaktywnymi socialami muszą mieć wszystko trzykrotnie „naj”, żeby w ogóle na to zwrócić wagę. A ‘uczciwość’ wydaje się taka zwyczajna, prawda? W rzeczywistości to jedna z kluczowych cech w audio. Uczciwy to taki, który nie przesadza w żadnym kierunku i stara się usunąć z obrazka. Raczej neutralny niż wyrazisty. Ale też naturalny, bo tego wymaga uczciwość wobec słuchacza.

Utwór ˻ 4 ˺ Beutiful People WOJTEK MAZOLEWSKI QUINTET zabrzmiał więc niezwykle spójnie z tą ideą. A to dlatego, że gra i nagrania Mazolewskiego również są uczciwe. Niczego nie udają, są tym, czym się wydają być. Ale to dzięki temu nabierają znaczeń, czegoś w rodzaju trójwymiarowości. I myślę nie tylko o przestrzeni, choć ta jest obszerna i wielowymiarowa, z doskonale ułożonymi planami. Myślę również o takim ukazywaniu zmian w nagraniu, które dawałoby podobny efekt, również jeśli chodzi o bryły i o energetyczność.

RUT-1K • RUT-1K już kiedyś przedstawialiśmy, omawiając filtr napięcia zasilającego → CS-3K. Tym razem przetestowaliśmy go nie tylko na wyjściu odtwarzacza plików, ale również z routerem, do którego podpięty jest przełącznik LAN Silent Angel N16 LPS, z jego dwoma modułami w szeregu, zasilany kablem Tiglon TPL-2000. Wchodzi on w skład systemu, z którym na co dzień pracuję; więcej na ten temat → TUTAJ.

RUT-1K nie daje tak jednoznacznych zmian, jak kabel USB czy LAN. Już o tym pisałem – to nie jest tak, że wszystko nagle jest lepsze i od razu kupujemy tę „wtyczkę”. Po jakimś czasie jasne staje się jednak, że nawet tak subtelne zmiany są wartościowe i w przypadku plików mogą być wręcz kluczowe. Poprawia się bowiem rozdzielczość najmniejszych sygnałów. Daje to bardziej naturalną przestrzeń i głębsze barwowo wokale. Bez RUT-1K dźwięk delikatnie się „zapada” w kierunku centrum, a wokal brzmi bardziej „hi-fi”, czyli mniej naturalnie, nie tak miękko.

Barwa niemal się nie zmienia, tyle że wydaje się nam, iż z „wtyczką” jest ona bardziej gładka, a nasza uwaga skupiana jest bardziej na środku pasma. Jak mówię, zmiany te nie są ilościowo duże, ale jakościowo są wartościowe. Można bez RUT-1K żyć i nic złego naszym plikom się nie stanie. Jeśli jednak wepniemy go do gniazda USB i przez jakiś czas zostawimy go w nim, słuchając po prostu muzyki, jego wyjęcie pozostawi po sobie delikatny „osad” niezadowolenia.

▌ Podsumowanie

ACOUSTIC REVIVE USB-1.0PL Triple-C jest niesamowicie plastycznym kablem, kiedy idzie o prezentację różnych nagrań. Czyli jest różnicujący. Słuchany na sam koniec SKALPEL w utworze Break-In – Magiera Remix, czyli sample plus syntezatory i trąbka, zabrzmiał w bardzo podobny sposób, co gitarowe trio Kessela na początku testu. W tym sensie, że miałem wrażenie podobnej energii płynącej z nagrania, a także dźwięki były równie czyste i równie selektywne.

To jest więc kabel o otwartym, szybkim i energetycznym dźwięku, jest selektywny, ale przede wszystkim rozdzielczy. Dlatego też nie rozjaśnia niczego, ani nawet nie „dobija” ataku dźwięku, a nasyca go informacjami. To granie, w którym mniej chodzi o przyjemne spędzenie popołudnia, a bardziej o zagranie muzyki tak, aby nas poruszyła. To kabel bardzo neutralny, ale pozostający również po naturalnej stronie barwy. Naprawdę znakomite uzupełnienie wysokiej klasy systemu audio.

Kiedy dodamy do tego filtr RUT-1K, jako ostateczny szlif, otrzymamy zarówno otwarty, jaki głęboki dźwięk o wybitnej energetyczności. ●

»«

Test powstał według wytycznych przyjętych przez Association of International Audiophile Publications, międzynarodowe stowarzyszenie prasy audio dbające o standardy etyczne i zawodowe w naszej branży; HIGH FIDELITY jest jego członkiem-założycielem. Więcej o stowarzyszeniu i tworzących go tytułach → TUTAJ.

→ www.AIAP-online.org