⌈ Japońska firma TiGLON powstała w 2008 roku. Początkowo nosiła nazwę Kryna Pro, a na TiGLON zmieniła ją w roku 2010. Jej założycielem i głównym konstruktorem jest pan KENTARO OKINO. Testujemy nóżki antywibracyjne, model MZX-4. ⌋

RODUKTY JAPOŃSKIEJ FIRMY TIGLON prezentujemy w „High Fidelity” regularnie. Powód jest prosty: są one stosunkowo niedrogie, a jednak przynoszą rozwiązania techniczne własnego pomysłu, które przekładają się na bardzo fajny, atrakcyjny dźwięk. W przypadku firmy pana KENTARO OKINO podstawowym rozwiązaniem, które stosuje w całej ofercie jest wykorzystanie MAGNEZU. Pisaliśmy tym wielokrotnie, warto jednak i tym razem powiedzieć o nim kilka słów.

W wywiadzie towarzyszącym testowi kabla zasilającego AC TPL-2000A szef Tiglona mówił, że „brzmieniem” rożnych materiałów zainteresował się dzięki strojeniu luksusowej, zabytkowej gitary elektrycznej Les Paul z 1959 roku. Potencjał magnezu odkrył z kolei poprzez badanie dźwięków wytwarzanych przez oddziałujące na siebie różnych rodzajów metalu i drewna; więcej → TUTAJ.

Materiał ten stosowany jest przez tę firmę przede wszystkim w kablach, naparowując tym materiałem foliowy ekran i wyposażając je w pasywne filtry w.cz. w których stanowi on ważny składnik. A jednak to nie one były „na początku”, że tak powiem, a produkty antywibracyjne. Najpierw powstały podstawki głośnikowe MGT-60S. Poza własnościami elektrycznymi ma on także szczególne własności mechaniczne, co sprawia, że sprawdza się on w roli materiału redukującego wibracje. Podstawki o których mowa pojawiły się w ofercie już w 2005, a dopiero w roku 2008 opatentowane zostało jego wykorzystanie do ekranowania kabli.

W materiałach firmowych czytamy: „Inaczej niż aluminium i miedź, magnez ma wysokie tłumienie wewnętrzne, nie ma więc metalicznego «dzwonienia», które towarzyszy innym metalom”. Stanowisko to poparte jest pomiarami, które dostarcza Japan Electric Cable Technology Center (JECTEC). Jak pokazał test platformy antywibracyjnej Tiglon TMB-DR20E nie są to puste słowa.

▌ MZX-4

W OFERCIE TIGLONA znajdziemy kilka różnych typów produktów antywibracyjnych. To: stoliki, platformy, akcesoria o których producent mówi „tuningujące”, podstawki pod kolumny i „standy” – czyli podstawki pod kolumny typu Harbeth. Testowane przez nas nóżki MZX-4 znajdziemy w dziale „Tuning Accesories” z podtytułem „Hybrid Insulators”.

Wprowadzone do sprzedaży w lutym 2022 roku MZX-4 są niewielkimi, lekkimi stopami antywibracyjnymi. Wysokie na 33 mm mają średnicę ϕ 48 mm u dołu i 33 mm u góry. Każda z nich waży 49 g i przeznaczona jest do podtrzymywania produktów o wadze nie większej niż 20 kg. Na cztery nóżki daje to jednak aż 80 kg.

Określając ich budowę jako hybrydową producent miał na myśli to, że wykonane są one z dwóch rodzajów materiałów. Ich sercem są dwa elementy ze stopu magnezu: podstawa z wyfrezowanym wgłębieniem (miseczką) oraz element na którym stawia się urządzenie, a które od strony podstawy ma ostrze. Jest to więc prosty mechanicznie zespół bazujący na wygaszaniu drgań przez odprowadzenie ich z górnej części przez mechaniczną „diodę” (to wspomniane ostrze). Drgania gaszone są zarówno w dolnym krążku, jak i w elemencie ze sklejki w który jest on wpasowany; to jest właśnie ów drugi rodzaj materiału. Sklejka wykonana jest, jak informuje producent, z rosyjskiej brzozy.

Producent o tej aranżacji pisze:

Kształt miseczki zapobiega spadaniu lub przesuwaniu się kolców, a hybrydowa struktura zapewnia dobrze wyważony i wypełniony dźwięk. Ponadto wewnątrz kubka zamontowano „D-REN Tuning Ring”, który po raz pierwszy zastosowano we flagowej podstawce „GMR”, aby uzyskać wszechogarniającą słuchacza przestrzeń.

⸜ → TIGLON.co.jp, dostęp: 19.06.2023.

D-REN Ring o którym wspomina to rzeczywiście krążek, który w jego topowym stoliku nakładany jest na nóżki. Jego nazwa sugeruje cele, jakie się przed nim stawia: „dren” ma za zadanie odprowadzić wibracje na zewnątrz i rozładować ładunki elektrostatyczne. Tutaj ring został wsunięty w podstawę. I, uwaga, to nie jest jakiś tam „ring”, a dobrany materiał, a Tiglon posiada, związany z nim, patent uzyskany jeszcze w 2019 roku.

Dodajmy, że obydwa elementy z magnezu można kupić również jako samodzielne produkty. MZ-1 jest wówczas podstawką z miseczką, a MZ-2 jest podstawką z kolcem. I jeszcze jedno: podstawki te dostępne są zarówno po trzy, jak i cztery sztuki. W pierwszym przypadku produkt nosi nazwę MZX-3 i zapłacimy za nie 1000 złotych, a w drugim MZX-4 i wówczas wydamy 1150 złotych; to naprawdę niedrogi, bardzo ładnie wyglądający produkt.

▌ ODSŁUCH

˻ JAK SŁUCHALIŚMY ˺ Nóżki antywibracyjne firmy TiGLON zostały przetestowany w systemie referencyjnym „High Fidelity”. Stopy (nóżki) antywibracyjne testuję w swoim systemie zawsze w ten sam sposób – pod źródłem sygnału, czasem wspomagając się innymi urządzeniami. Tym razem przetestowałem je pod odtwarzaczem plików Mytek Brooklyn Brdge, ponieważ wydały mi się w tej roli bardziej odpowiednie.

W czasie testu przenoszę odtwarzacz, jego połączenia muszą być elastyczne. W tej roli występują u mnie interkonekty Crystal Cable Absolute Dream. Odtwarzacz zasilany jest z zewnętrznego zasilacza Nordost QSource. Porównanie polega na odsłuchu tego samego fragmentu utworu (2 min.) na nóżkach odniesienia i przeniesieniu go na testowane nóżki.

» PŁYTY UŻYTE W TEŚCIE ⸜ wybór

⸜ FOO FIGHTERS, But Here We Are, Roswell | RCA/Tidal Master, MQA Studio FLAC 24/48 (2023).
⸜ SAULT, Untiltled (Black Is), Forever Living Originals/Tidal, FLAC 16/44,1 (2020).
⸜ DREAMING OF GHOST feat. FIORA, Close Your Eyes. Slowed + Reverb, Trees and Cyborgs/Tidal, FLAC 16/44,1, SP (2023).
⸜ POLYPHIA, Remember That You Will Die, Rise Records/Tidal Master, MQA Studio FLAC 16/44,1 (2022).
⸜ ARNE DOMNÉRUS Jazz at the Pawnshop. 30th Anniversary, Proprius/Tidal, FLAC 16/44,1 (1977/?).
⸜ BILLIE HOLIDAY Body and Soul, Verve Records/Tidal Master, MQA FLAC 24/192 (1957/2012).
⸜ ROB GRANT, Lost at Sea, Universal Music/Tidal Master, MQA Studio FLAC 24/48 (2023).
⸜ TADEUSZ NALEPA, To mój blues, Polskie Nagrania Muza Warner Music Poland/Tidal, FLAC 16/44,1 (1989/2014).

» Nagrania pochodzą z playlisty HIGH FIDELITY: TiGLON MZX-4, dostępnej w serwisie Tidal → TUTAJ.

W PORÓWNANIU Z WIĘKSZOŚCIĄ nóżek antywibracyjnych, które testowałem ostatnimi czasy, czy to były PRO AUDIO BONO CERAMIC 70 UNI-FOOT, czy nawet HARMONIX RF-808Z „MILLION”, te oferowane przez firmę Tiglon wydają się niepozorne. Leciutkie, niewielkie, w skromnym opakowaniu. A jednak wpływają na dźwięk i robią to w bardzo fajny sposób.

Słuchany z nimi zespół FOO FIGHTERS z nowej płyty But Here We Are zabrzmiał głębiej i gęściej. To naprawdę dobra produkcja, może bez niskiego basu i z dość wysoką kompresją, ale generalnie – bardzo dobra. Japońskie nóżki podkreśliły jej głębię. Bez nich wszystko było w porządku, wiedziałem z czym mam do czynienia. Po postawieniu na nich odtwarzacza plików wszystko nabierało jednak masy, jakby wzrastała grawitacja pod instrumentami, a one musiały zostać powiększone w każdym planie, aby się jej przeciwstawić.

Podobnie było i w utworze Wildfires grupy SAULT, projektu w którym śpiewa Adele. Zdjęcie odtwarzacza z nóżek powodowało, że całość miała mniejszy wolumen, lekko się zbiegała ku środkowi sceny i nie miała tej samej wagi, co wcześniej. Na nóżkach drugi instrument basowy wchodzący po jakimś czasie równolegle z podstawowym był wyraźniejszy i wyraźniej lokowany lekko po lewej stronie osi.

Także i głos był wówczas obszerniejszy i głębszy. Mimo że przecież jest on tutaj wycofany na scenie i przepuszczany rzez różne efekty zniekształcające go, z odtwarzaczem na nóżkach był wyraźniejszy i słychać było więcej aury przestrzennej wokół niego. Bez nóżek lekko się wysuszał” i zmniejszał. Tak, skala dźwięku jest z nimi o wiele większa. Co ciekawe, nie zachodzi przy tym efekt, który odbieramy jako lepsza definicja dźwięków. Bas, ten głęboki i miękki bas z płyty Close Your Eyes. Slowed + Reverb duetu DREAMING OF GHOST feat. FIORA wciąż był miękki i głęboki. Ale też był większy, przez co jego miękkość wydawała się pociągnięta jeszcze o krok dalej.

Zauważyłem przy tej okazji jeszcze jedną rzecz. Otóż ściągając odtwarzacz z nóżek Tiglona wolumen się zmniejszał i całość wydawała się cichsza. Można by powiedzieć, że całość była nieco dalej ode mnie niż z nóżkami. Nóżki powodowały z kolei przybliżenie pierwszego planu i powiększenie wszystkich kolejnych. A jednak nie było to „dopalenie”. Z podobnym efektem mam często to czynienia, gdy produkty modyfikują dźwięk ocieplając go. Tutaj nie było mowy o ociepleniu, a o poszerzeniu pasma z obydwu stron i o wydłużeniu pespektywy. To dlatego wszystko wydawało się większe i bliższe mnie.

Ego Polyphia (feat. Steve Vai) grupy POLYPHIA, utwór pochodzący z jej płyty Remember That You Will Die, rozpoczyna się gitarą solo, w sporej przestrzeni, oddaloną od nas. Za chwilę wchodzi perkusja i kilka ścieżek gitar, już skupionych naprzeciwko nas. Doskonale wyszło przy tym to, o czy mówiłem wcześniej Nóżki MZX-4 powiększają dźwięk, ale razem z perspektywą. Nie wypychają go więc przed pierwszy plan, a wyciągają scenę w tył. Tiglon spowodował, że solo na początku było dalej ode mnie, a pomieszczenie w którym grał instrument wydawało się większe. Z kolei kiedy uderza dźwięk dokładnie pośrodku, blisko nas, był on mocniejszy i bardziej „tu i teraz”.

Test zakończyłem polską muzyką. Jeden z zaprzyjaźnionych masteringowców przysłał mi do oceny dwa utwory z płyt, nad którymi obecnie pracuje, obydwa w DSD i PCM. To top secret, nie mogę powiedzieć o co chodzi, ale warto wyglądać, bo jeden z dużych polskich wydawców za jakiś czas zaproponuje sporo polskiej muzyki w najlepszym dostępnym formacie cyfrowym. I będą to znakomite remastery, przynajmniej jeśli mogę sądzić po tej małej próbce.

W każdym razie skala, jaką oferują japońskie nóżki powodowała, że dźwięk był wyraźnie pełniejszy, gęstszy, a przez to przyjemniejszy. Polskie nagrania cierpią na suchotniczość i wychudzenie, będące zwykle pochodną słabej taśmy, ale równie często mające swój początek w niedoskonałym masteringu. Te lepsze, jak nagrania TADEUSZA NALEPY z wydanego w 2014 roku na CD remasteru, który dwa lata później zostanie zaprezentowany na LP, albumu To mój blues, są naprawdę bardzo ładne. Zbierający nagrania z lat 1982-1988 solowy, dwupłytowy album przynosi bardzo dobry dźwięk, chociaż nie do końca wypełniony i gęsty.

Tiglon z jednej strony pokazuje, że utwory się między sobą różnią, a z drugiej sygnalizuje master, który miał je do siebie zbliżyć. Ale przede wszystkim delikatnie popycha całość w kierunku, w którym pójść powinna. Nie tylko przenosi punkt ciężkości nieco niżej, ale przede wszystkim energetyzuje dźwięk i go „uskrzydla”, jeśli tak górnolotnie mogę powiedzieć. Bas Włodzimierza Krakusa z Dbaj o miłość był z nimi mniej „pudełkowaty”, a bardziej płynny, mniej konturowy, a bardziej miękki. Także gitara Leszka Cichońskiego przybrała na wadze, ale przede wszystkim miała lepiej definiowany pogłos. To była zmiana w dobrym kierunku.

▌ Podsumowanie

NIE POWIEDZIAŁBYM, ŻE NÓŻKI firmy TiGLON rewolucjonizują dźwięk. To nie ten przypadek. Raczej mu asystują. Bardziej popychają w dobrym kierunku niż go przesuwają. Efekt ich działania jest jednak wyjątkowo smakowity. Nasycają i dopełniają dźwięk. Powodują, że powietrze w nagraniach jest wyraźnieje, a całość ma większy wolumen. A przede wszystkim nagrania są z nimi bardziej interesujące, bardziej energetyczne. Zmiana może się wydawać niewielka, ale kiedy przyzwyczaimy się, że są one pod naszymi urządzeniami, trudno będzie wrócić do świata bez nich. ●