˻ PREMIERA ˼

⌈ KBL SOUND jest polską firmą audio, specjalizującą się w produkcji kabli połączeniowych i zasilających. Założona została w 2013 roku i prowadzona jest przez ROBERTA SZCZERBOWSKIEGO. Obok kabli w jej ofercie znajdziemy również listwę napięcia zasilającego AC i podstawki antywibracyjne pod kable. Premierowo testujemy system jej okablowania FLUID v2. ⌋

APEWNE KAŻDY Z NAS, AUDIOFILÓW, miłośników muzyki w jej najczystszej artystycznie formie, to jest odtwarzanej w najlepszy możliwy sposób, ma inne wyobrażenie o tym, co powoduje, że dany producent audio ma ustabilizowaną pozycję na rynku. W biznesie nie ma czegoś takiego, jak pewność, wszystko się zmienia, to jasne. Ale są jednak firmy, co do których podskórnie czujemy zaufanie i takie, które instynktownie omijamy.

Dla mnie jednym z ważniejszych wyróżników firmy o ustabilizowanej pozycji jest coś, co często nam umyka – opakowania. W biznesie, jakim jest produkcja urządzeń audio, będącej częścią przemysłu AGD, dźwięk jest bowiem rzeczą ważną, często bardzo ważną, ale nie jedyną. Powiedziałbym nawet, że ci, którzy postawili tylko na dźwięk dawno z rynku zniknęli, a w najlepszym razie egzystują na jego peryferiach, nie zmieniając go w żaden widoczny sposób. A jeśli nie zmieniają, to znaczy, że nie mają żadnego znaczenia.

Opakowania są jednym z wyznaczników dobrej kondycji dlatego, że to jedno z trudniejszych logistycznie i mentalnie zadań stojących przez producentem. Musi on najpierw zadać obie pytanie, jakie miałoby ono być. Czyli, z jakiego materiału miałoby być. Jak miałoby wyglądać, jaką grafikę można by na nie nanieść. A także jak trzeba by je wypełnić, w sensie – jakim materiałem. Czy sam produkt powinien być chroniony workiem foliowym, czy innym woreczkiem. Tych pytań jest zresztą znacznie więcej.

Dlatego też otwierając paczkę z przesyłką od firmy KBL Sound wiem, że mam do czynienia z producentem, który już to wszystko dawno przerobił i sobie z tym problemem poradził. Jego pudełka są zróżnicowane, bo w wyższej serii stosuje drewno, a w niższej tekturę. Nie są to żadne wymyślne opakowania, a raczej dość klasyczne. Ale to klasyka w stylu „wiem, co robię”. Jak w serii Fluid v2.tekturowe pudełko w kolorze czarnym, z miedzianym nadrukiem, z dobrze pomyślanymi gąbkami, rzepami spinającymi kable i osłonkami na wtyki. I jeszcze instrukcja z gwarancją. Tylko tyle i aż tyle.

▌ FLUID v2

FLUID v2 JEST NAJBARDZIEJ PRZYSTĘPNĄ cenowo serią firmy KBL Sound. W jej skład wchodzą: interkonekt analogowy niezbalansowany RCA – w wersji podstawowej oraz „High Definition”, i zbalansowany XLR, kabel głośnikowy, kabel zasilający AC, a także interkonekty cyfrowy oraz gramofonowy. Wchodzące w jej skład kable różnią się zarówno konstrukcją, jak i zastosowanymi rodzajami przewodów. Powyżej w cenniku znajdziemy jeszcze serie ZODIAC, RED CORONA oraz HIMALAYA II.

Cechą wyróżniającą kabli z podstawowej serii tego producenta, widoczną na pierwszy rzut oka, jest kolor oplotu. Interkonekty (poza wersją HD) oraz kable zasilające otrzymały fioletowe siateczki zewnętrzne, bardzo podobne do tych, które kiedyś stosowała w kablach zasilających japońska firma Oyaide.

Wyjątkiem jest kabel głośnikowy, w klasycznym, czarnym oplocie. W przeciwieństwie do większości kabli głośnikowych obecnych na rynku, Fliud v2 jest kablem płaskim . Jest on specyficzny właśnie ze względu na przewodnik taśmowy. Konstruktor mówi, że nie zastosował nylonowego oplotu, tylko płaską rurę z tkaniny polipropylenowej, która jednocześnie jest izolatorem, luźno okrywającym przewodnik, co poprawia współczynnik strat dielektryka, dodając do izolacji powietrze. Obłożenie go dodatkowym oplotem, jak dodaje, byłoby niekorzystne dla dźwięku. Ale i w jego przypadku mamy fioletowy motyw, w postaci kolorowego podlewu dla nazwy i loga.

⸜ INTERKONEKT Interkonekt RCA jest bardzo ładnym, profesjonalnie przygotowanym produktem. Jest stosunkowo lekki i całkiem giętki. Na przewodnik wybrano linkę ze srebrzonej miedzi w dielektryku z Teflonu. Przewodniki te, jak czytamy w materiałach prasowych, wykorzystywane są w militarnych zastosowaniach. Pan Szczerbiński mówi, że są to przewodniki mające zastosowanie w wojskowości, stąd ta „specyfikacja militarna”  (ang. military specs), w sensie restrykcyjnych parametrów produkcji. Również i ekran wykonano ze srebrzonej miedzi. Producent nie podaje czystości metalu.

Bardzo ładne są wtyki. To niewielkie, zakręcane wtyki WBT-0144 niemieckiej firmy WBT-Industrie GmbH. Ich mechanizm mocujący jest opatentowany. Mają one złocone styki wykonane z beztlenowej miedzi i teflonowy dielektryk. Kable dostępne są w długościach 1, 1,5 oraz 2 m. Dodajmy, że są to kable kierunkowe. Właściwy kierunek zaznaczono strzałkami na koszulkach termokurczliwych.

⸜ KABEL GŁOŚNIKOWY Kabel głośnikowy wygląda inaczej niż większość kabli tego typu, ponieważ jest płaski i wykonany został z metalowej taśmy. Nie jest to konstrukcja nieznana, ale rzadko spotykana. Daje ona inne parametry niż kabel koncentryczny, przede wszystkim niższą pojemność, ale i wyższą indukcyjność. Przypomnijmy, że kable tego typu oferują, dla przykładu, firmy DIVINE ACOUSTICS i FoilFlex.

Fluid v2 wykonany jest z przewodników taśmowych z miedzi beztlenowej 5N. Jak czytamy w materiałach firmowych, zaletą tego rodzaju rozwiązania jest „całkowite wyeliminowanie efektu naskórkowości, który jest jednym z głównych problemów przyczyniających się do powstawania anomalii w transmisji sygnału”. I dalej:

Pod względem technicznym szczególny nacisk położony został na separację przewodów od drgań i jakość dielektryka. Dzięki tym modyfikacjom Fluid prezentuje dźwięk krystalicznie czysty, szybki, z piękną, nasyconą barwami i detaliczną średnicą. Wokół instrumentów, które brzmią naturalnymi barwami jest dużo powietrza i są one znakomicie separowane.

⸜ Fluid. Kabel głośnikowy, www.KBLSOUND.com, dostęp: 5.09.2022.

Kable mogą być zakończone albo wtykami BFA, albo widełkami. Standardowe długości kabli to 2, 2,5 oraz 3 m.

⸜ KABEL ZASILAJĄCY Kabel zasilający AC Fluid v2 ma okrągły przekrój. Został on wykonany z przewodników miedzianych OFC o cynowanej powierzchni. Zabieg ten ma, jak mówi producent gwarantować „gładkie, dynamiczne brzmienie”. Spory przekrój przewodu jest przystosowany do przekraczania wartości znamionowej gniazda 15 A, nawet – jak czytamy – z pewną rezerwą. Producent nie podaje rodzaju przewodu, ani czystości metalu. „OFC”, czyli oxygen-free copper to miedź oczyszczona o czystości, zazwyczaj, 99,99%.

Wtyczki, bez widocznych oznaczeń producenta, mają mosiężne styki pokryte rodem oraz nylonowy korpus. Wyglądają bardzo ładnie. Na wtyki Schuko naniesiono czerwoną kropkę wskazującą żyłę „gorącą”. Producent oferuje w standardzie długości 1,5 oraz 2 m.

▌ ODSŁUCH

⸤ JAK SŁUCHALIŚMY Kable KBL Sound Fluid v2 testowane były w systemie referencyjnym HIGH FIDELITY. Interkonekt łączył odtwarzacz SACD Ayon Audio CD-35 HF Edition oraz przedwzmacniacz Spheris III tej samej firmy i porównywany był z interkonektem Siltech Triple Crown. Zarówno w odtwarzaczu, jak i przedwzmacniaczu zastosowano złocone gniazda WBT nextgen.

Kabel głośnikowy łączył tranzystorowy wzmacniacz mocy Soulution 710 oraz kolumny Harbeth M40.1 i porównywany był do kabla głośnikowego Siltech Triple Crown. I wreszcie kabel zasilający AC – podłączony był on do odtwarzacza Ayon Audio i porównywany był do kabla Siltech Triple Crown. Obydwa kable wpięte były do listwy zasilającej Acoustic Revive RPT-4EU Absolute, a ta, przez 2,5-metrowy kabel Acrolink Mexcel 7N-PC9500, do dedykowanego gniazda ściennego Furutech NFC, do którego prowadzi osobna linia zasilająca z własnym bezpiecznikiem topikowym.

Porównanie miało charakter odsłuchu A/B i A/B ze znanymi A i B. Odsłuchiwane fragmenty utworów miały od 1 do 2 minut. Ponieważ Ayon jest urządzeniem lampowym, porównanie nie było natychmiastowe – przerwy miały ok. 30 s. Kable KBL Audio testowane były jako SYSTEM.

Płyty użyte w teście | wybór

⸜ MEL TORMÉ, Sunday in New York And Other Songs About New York, Atlantic/Warner Music Japan 8122-79684-3, „Jazz Best Collection 1000 ⸜ No. 4”, CD (1964/2012).
⸜ ALICE COLTRANE, Ethernity, Atlantic/Warner Music Japan 8122-79598-0, „Jazz Best Collection 1000 ⸜ No. 9”, CD (1976/2013).
⸜ PETER GABRIEL, So, Virgin/Real World Records SAPGCD 5, SACD/CD (1986/2003).
⸜ DEREK AND THE DOMINOS, The Layla Sessions. 20th Anniversary Edition, ATCO Records/Polydor | Universal Music LLC(Japan) UICY-93958/60, 3 x SHM-CD (1970/1990).
⸜ CHARLIE HADEN & PAT METHENY, Beyond The Missouri Sky (Short Stories), Verve Records 5371302, Compact Disc (1997).

NIEDROGIE KABLE MAJĄ PEWNĄ CECHĘ wspólną. A mianowicie nie bardzo radzą sobie z oddaniem atmosfery nagrań. Robią lepiej to, czy tamto, schodzą głębiej na basie, czy czyściej odtwarzają wysokie tony, a niektóre całkiem dobrze radzą sobie ze środkiem pasma. Żeby jednak muzyka była muzyką, a nie zbiorem dźwięków potrzebne jest coś więcej, co wydają się mieć kable Fluid v2.

Chodzi o swego rodzaju współdziałanie wszystkich elementów, o których mówiłem, w celu zbudowania czegoś więcej, czegoś ponad nie same. I mówię to z przekonaniem, popartym odsłuchami i doświadczeniem. To nie są kable idealne, czy perfekcyjne. Nie są specjalnie rozdzielcze, ani jakoś wyjątkowo selektywne. Nie skupiają też zbyt mocno uwagi na konkretnych źródłach dźwięku. A jednak poszczególne elementy ich konstrukcji zostały dobrane tak, aby dźwięk, jaki z nimi dostajemy był wewnętrznie „zgodny”. Aby był, muszę tego słowa użyć, płynny.

Ich barwa oparta jest na środku pasma. Zarówno wokal MELA TORMÉ z płyty Sunday in New York, jak i przetworzony dźwięk organów ALICE COLTRANE na Ethernity, a do tego dorzuciłbym również gitarę ERICA CLAPTONA z The Layla Sessions. 20th Anniversary Edition DEREK AND THE DOMINOS, wszystko to miało wyraźną prezencję, było klarowne i wyraźne.

Wyrazistość o której mowa polega w tym przypadku nie na rozjaśnieniu. Kable Fluid v2 nie są rozjaśnione. Nie polega też na wyostrzeniu. Kable Fluid v2 nie są wyostrzone. Nie polega wreszcie na odchudzeniu. System okablowania Fluid v2 nie jest odchudzony. Prawd mówiąc we wszystkich tych trzech przypadkach jest dokładnie odwrotnie. Wyrazistość brzmienia, możliwość śledzenia linii melodycznych, poszczególnych instrumentów, a nawet planów, polega w testowanych kablach na umiejętności pokazania wielu rzeczy naraz. I to tak, aby z sobą nie walczyły.

Mimo więc, że nasza uwaga skupiana jest przez Fluidy w wersji 2. na średnicy, to nie mamy wrażenia, że coś nam usieka czy to z dołu, czy z góry pasma. Po części jest tak dlatego, że ów „środek” o którym mówię jest w tym przypadku poszerzony zarówno o część basu, jak i o część wyższej średnicy. Mamy więc zarówno ładny, mocny bas, jak i dźwięczne blachy. Elementy te nie są dominujące. Ale też ich nie brakuje. Nie chowają się za innymi dźwiękami.

Kontrabas CHARLIEGO HADENA, czy to w nagraniu Alice Coltrane, czy też w duecie z PATEM METHENY z Beyond The Missouri Sky, miał pełne, gęste brzmienie. Także gitara basowa Larry’ego Kleina, który zagrał w dwóch utworach na płycie PETERA GABRIELA So miała właściwą, interesującą, pasującą do całego utworu barwę. Tak przy okazji – remaster SACD tej płyty ma dwie wersje – z krążkiem wytłoczonym w Europie i drugą wykonaną w Japonii. Z zewnątrz niczym się nie różnią i tylko na samej płycie mamy napis Made in Austria lub Made in Japan.

W Mercy Street z tej ostatniej płyty głos Gabriela zabrzmiał w bardzo fajny, bo miękki sposób. Nagranie to wykonano bardzo wcześnie rano, aby głos byłego wokalisty Genesis miał inną niż zwykle barwę. Do podstawowej ścieżki dodano drugą, na której śpiewa niemal szeptem. Polskie kable zależności dynamiczne, barwowe i po prostu kompozycyjne pokazały bez wysiłku, jakby mimochodem, skupiając się na – jak już mówiłem – atmosferze nagrania.

To system okablowania, który wprowadza do dźwięku spokój. Spokój wynikający ze spójności, a nie „uspokojenia” dźwięku. Dynamika jest tu naprawdę świetna. Bardzo dobrze pokazana została bowiem i potęga orkiestry na płycie Coltrane, i big bandu na krążku Tormé. O tym, jak dobrze kable te oddają impulsy przekonałem się odsłuchując nowy remiks Bell Bottom Blues z krążka Layla….

Zmiksowany na nowo przez Steve’a Rinkoffa w potężnym studio Power Plant, gdzie swoja płytę Turn Left nagrywał Pat Metheny, zmasterowana przez Boba Ludwiga, wciąż jest płytą o dość brudnym dźwięku. To klasyczna dla lat 70. realizacja muzyki rockowej, z wieloma śladami, dogrywanymi elementami, wysoką kompresją itp. A jednak kable Fluid v2 się na tym nie zatrzymały, a pokazały lepszą niż w oryginalnym miksie dynamikę, lepsze barwy i wyraźniejsze źródła dźwięków.

▌ PODSUMOWANIE

KBL SOUND FLUID v2 mają bardzo dobrze zrównoważony i poukładany dźwięk. Ich brzmienie jest wciągające i po prostu fajne. Nie wyróżniają w brzmieniu niczego konkretnego, a podają go w płynny, wyrównany sposób. Pod względem barwy stawiają na środek pasma. Ale przecież i niski środek jest tu naprawdę mocny, a wyższa średnica jest otwarta. Nie rozdmuchują sceny, ale też jej nie zamykają.

Wpięcie ich do systemu niczego w systemie nie naprawi. To nie są kable „korygujące”, nie działają jak filtr. Wydaje mi się, że wprowadzają do dźwięku porządek i spokój, ale nie narzucają tych elementów pozostałym elementom systemu. Jeśli ich w nim nie ma, to Fluid v2 ich nie wygenerują. Pokazują raczej to, co zastane w jak najbardziej przyjemny, można by nawet powiedzieć – przyjazny sposób.

Bardzo, bardzo przyjemny system okablowania, w bardzo atrakcyjnej cenie. Sprawdzi się z dowolną muzyką w dowolnym systemie. Pod warunkiem, że to dobra muzyka i dobry system. Stąd nasze wyróżnienie ˻ RED FINGERPRINT˺. ■